Maartje werkt bij de buitendienst als, zoals zij het noemt, tuinmens. Daarnaast is ze actief als lid van de OR.
Als ik later groot ben…
Als ik later groot ben wordt ik jockey, in ieder geval iets met paarden. Vroeger was ik al gek met die beesten, toch had ik geen paardenposters boven mijn bed hangen. Ik ben nooit een echt meisjeachtig meisje geweest. Gelukkig hebben wij twee zonen, want ik weet niet of ik in staat ben kleine meisjes roze jurkjes aan te doen. Ooit heb ik eens gevraagd wat een opleiding tot jockey kost. Toen ik hoorde dat alleen het examen al 150 gulden was heb ik maar niet verder gevraagd, je moest ook nog naar een internaat. Wij hadden het thuis namelijk niet zo breed, vader was afgekeurd. Op de MAVO ging het niet zo goed met mij, ik zat altijd naar buiten te kijken. Daar wilde ik zijn. Toen ze me vroegen de school te verlaten, heb ik voor de landbouwschool gekozen. Lekker naar buiten, schoffelen en met de natuur bezig zijn. Uiteindelijk ben ik op de begraafplaats terecht gekomen. Per ongeluk, ik was aan het solliciteren en dacht, ze nemen toch nooit een meisje aan, wel dus. Later wil ik een grote woonboerderij waar ik buiten kan tuinieren en dan wil ik toch nog een paard. Zo’n stevig Belgisch brouwerspaard.
Als ik later dood ben…
Dood ga ik voorlopig nog lang niet, ik wil honderd worden en heel lang genieten van het leven. Leuke dingen doen en een beetje schoffelen in mijn eigen tuin. Daarna is er niets meer, over en uit. Als ik dan uiteindelijk ga, hoeven ze aan mij geen auladienst te besteden, zonde van het geld. Laat ze er maar lekker van op vakantie gaan. Nee, ze brengen mij maar gewoon naar het crematorium, als aanvoer, zonder dienst met speeches en zo. Als iemand iets over mij willen zeggen, komen ze maar langs als ik nog leef. Gezellig met een bakje koffie, hoor ik ook eens wat ze van me vinden. Afscheid nemen doen ze dus maar als ik er nog ben, daarna hoeft het niet meer. Cremeren en dan verstrooien. Maar niet in onze eigen tuin, vanwege de zware metalen. Ik wil ook geen urnenplekje, dat geeft alleen maar verplichtingen. Hans is het niet met me eens, maar gaat het wel zo doen. Alleen wil hij toch wel een rouwauto gebruiken. Om mij achter in onze eigen auto weg te brengen, dat ging hem te ver. Ik ben nu eenmaal een beetje dwars, een dwingeland, ook als ik later dood ben.