Andre

Andre is de controller van De Nieuwe Ooster.

Als ik later groot ben…

Als ik later groot ben? De toekomst, dat is nu. Voor mij begon de toekomst op 2 juli 1984, toen ik bij mijn eerste baan begon in Delft. Boterhammetjes maken en op de fiets naar het werk. Via de havo en het atheneum ben ik in Wageningen gaan studeren. Iets technisch, want dat lag in de verwachting. Mijn vader was pijpfitter, onderhoudsmonteur zeg maar. Na de studie kon ik aan de slag als levensmiddelen technoloog. Dat wilde ik in elk geval niet. Geen Monatoetjes maken, maar iets wezenlijks bijdragen aan een betere wereld. Ik heb ook economie en bedrijfskunde gehad. Daarmee kan je ook een bijdrage leveren aan de publieke sector. Naast het werken blijf ik me ontwikkelen, ik volg een studie rechten, nu nog algemene, maar dat wordt straks bestuursrecht. Heel leuk. Ook hier goed te gebruiken, met de wet op de lijkbezorging. Want hier ik wil wel altijd blijven. Na mijn 65ste zie ik me nog wel werken, één dag in de week, als juridisch adviseur of zo. Op andere dagen maak ik tijd vrij om te schilderen en tekenen, naast dans en beweging zolang dat fysiek goed blijft gaan. En studeren natuurlijk, want de toekomst is nu.

Als ik later dood ben…

Als ik later dood ben, dan wil ik begraven worden, niet in een kist maar in een lijkwade. Hier op De Nieuwe Ooster, een plekje moeten we nog uitzoeken. Wel worden alvast de lijkwaden gemaakt voor mij en mijn vrouw. Het zijn levensdoeken, hele mooie, die nu ook al te gebruiken zijn. Op het bed of om aan de muur te hangen. Een uitvaart is voor mij iets dat de nabestaanden zelf moeten invullen. Zelf ben ik er toch niet meer bij. Het is een ritueel om het leven rond te maken. Voor de nabestaande is het een afronding van het leven met mij en het begin van een leven zonder mij. Dat is de kracht van 1 uur in de aula. Daarna, in de koffiekamer, moeten ze ook de tijd nemen, minstens anderhalf uur. Het is toch ook een moment om mensen weer te ontmoeten, familie en vrienden, die je lang niet meer hebt gezien. De muziek mogen ze ook zelf uitkiezen, iets wat bij mij past. Modern klassiek van bijvoorbeeld Arvo Pärt. Van wat er na de dood met ons gebeurd heb ik geen enkel bewustzijn. Ga ik me ook niet in verdiepen, want de toekomst is nu